Najczęstszymi chorobami układu moczowo–płciowego są zapalenia, które mogą dotyczyć wszystkich jego elementów. Ich przyczyną są przede wszystkim bakterie, najczęściej Escherichia coli, Enterococcus faecalis, Chlamydia, Ureaplasma, Mycoplasma, a także grzyby, najczęściej Candida albicans.
Rozwój cywilizacyjny prowadzi do zanieczyszczenia środowiska substancjami wpływającymi negatywnie na organizmy żywe. Wiele badań wskazuje, że szkodliwy wpływ na czynność układu płciowego u mężczyzn mają syntetyczne substancje znajdujące się w środowisk.
Zarówno liczba plemników, jak i odsetek plemników ruchliwych, ulegają obniżeniu u mężczyzn wypalających 10–20 papierosów dziennie, a efekt ten znacznie się nasila przy wypalaniu powyżej 20 papierosów dziennie.
Badania jednoznacznie wskazują na pozytywny wpływ wysiłku fizycznego na wydzielanie u mężczyzny hormonów takich jak: FSH, LH i testosteron, które pobudzają wytwarzanie plemników. Czynne uprawianie sportu przekłada się na poprawę najważniejszych parametrów nasienia: liczby plemników, ich prawidłowej ruchliwości i budowy.
Mikroelementy i witaminy, które dostarczane są w pożywieniu mają zasadnicze znaczenie dla prawidłowej pracy organizmu.
Budowa i skład ciała uwarunkowane są genetycznie. U zdrowych mężczyzn powinna dominować masa mięśniowa przy jednocześnie małej masie tkanki tłuszczowej, mniejszej niż u kobiet w tym samym wieku.
Według zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia (ang. World Health Organisation – WHO) określenia „niepłodność” używa się w odniesieniu do pary, u której w ciągu 12 miesięcy współżycia płciowego (3–4 razy w tygodniu), bez stosowania antykoncepcji, nie dochodzi do zapłodnienia. Nazwą „bezpłodność” określa się zwykle trwałą niemożność uzyskania ciąży. Dzięki postępowi badań nad przyczynami męskiej niepłodności znanych jest coraz więcej jej przyczyn.
